Крыху пра культуру ў медустановах
У рэдакцыю нашай газеты прыходзіць шмат пісьмаў, у якіх чытачы «раёнкі» дзеляцца сваімі праблемамі і разважаннямі. Чарговы ліст мы атрымалі ад нашай пастаяннай падпісчыцы Асі Астапенка:
«Паважаная газета «Голас Сенненшчыны»! Звяртаюся да вас з просьбай на старонках нашай газеты закрануць тэму культуры паводзін сенненцаў у раённай паліклініцы. Прывяду такі прыклад: атрымліваеш у рэгістратуры талон на наведванне ўрача з нумарам і ўказаннем у ім часу прыёма. Падыходзіш да кабінета, на дзвярах якога выразна напісана: «У верхнім адзенні не ўваходзіць. Прыём строга па талонах з указаннем часу.» І вось што насамрэч атрымліваецца. Талон №8, час прыёму 10 гадзін 20 хвілін. Спытаеш, хто сёмы? А ў адказ — маўчанне. Хто шосты? Зноў маўчанне. Нарэшце нехта кажа: «А мы па «жывой» чарзе!» Як можна! Па якой такой «жывой» чарзе? Чарга ўжо вызначана ў рэгістратуры паліклінікі!
Уявіце сабе. Чалавек працуе. Ён папярэдне заказаў талон на наведванне ўрача ў свой свабодны час. Што яму рабіць? Чакаць, пакуль «жывая» чарга пройдзе? А на працу яму трэба своечасова паспець.
Разумееш, што ўсялякае бывае: хтосьці спяшаецца на аўтобус, камусьці вельмі дрэнна і ён не можа чакаць. Тады папрасі прапусціць цябе раней. Я думаю, што чалавек паспачувае, не адмовіць у просьбе. Такія паводзіны хворых павінны стаць нормай. Тады не будзе такіх чэргаў каля кабінетаў у чаканні прыёму ўрача.
І яшчэ прыклад. Малады чалавек з паперай у руцэ кажа: «Я камісію праходжу.» На здароўе — праходзь. Але ў першую чаргу да ўрача павінен зайсці хворы, а потым ужо здаровы для рашэння сваіх спраў. Добра, калі ў чарзе адзін-два такіх маладых чалавека, а іх бывае значна больш.
Выклікаюць непрыемныя адчуванні і хворыя, у якіх у кішэнях, у сумках мабільныя тэлефоны. Добра, калі тэлефон толькі крыху «піскне», а то бывае, прабачце, так зараве, што тыя, хто сядзіць побач, добра, калі толькі ўздрыгнуць…
Адміністрацыя бальніцы на дзвярах кожнага кабінета размясціла памятку, як мы, хворыя, павінны сябе паводзіць. Дык давайце будзем добрапрыстойнымі, культурнымі людзьмі і разам змагацца з бескультур’ем.»
Каментарый намесніка галоўнага ўрача УЗ «Сенненская ЦРБ» Марыны Сапяжынскай:
— Кожны, каму прыходзілася быць у паліклініцы, ведае: перш чым патрапіць на прыём да ўрача, неабходна атрымаць талон. Можна запісацца на прыём загадзя, патэлефанаваўшы ў рэгістратуру. Талоны пацыентам выпісваюцца на пэўны час.
Многія прыходзяць на прыём загадзя, а некаторыя закажуць талон і зусім не з’яўляюцца на прыём. Бываюць і «форс-мажорныя» абставіны: «экстрэнны» хворы, якому патрэбна неадкладная дапамога. У такіх выпадках час прыёму, указаны ў талонах, звычайна зрушваецца.
Паліклініку штодня наведвае больш за 200 чалавек. Кожнаму спецыялісту трэба выканаць планавую нагрузку: тэрапеўт, напрыклад, за змену павінен прыняць 25 чалавек. Рэальна ж, кожны кабінет перавыконвае норму на 25-30%. У нашай паліклініцы, нават калі няма талонаў, урачы прымаюць зверх нормы. У асенне-зімовы перыяд, калі шмат прастудных захворванняў, на кожнага спецыяліста за змену прыходзіцца па 50-60 чалавек. Супрацоўнікі стараюцца ўлічваць і той факт, што многія хворыя прыязджаюць з аддаленых населеных пунктаў. Пажадана, каб яны, заказваючы загадзя талон, улічвалі і расклад руху свайго аўтобуса. Гэта дазволіць пазбегнуць непаразуменняў сярод пацыентаў у чарзе.
Людзі, якія праходзяць медыцынскую камісію, абавязкова імкнуцца хутчэй патрапіць на прыём да ўрача. На самой справе, кожнаму з іх выдаюцца зарэгістраваныя талоны з нумарамі і ўказаным у іх часам прыёму.
Ад імя сваіх калег я прашу ўсіх, хто прыходзіць у медыцынскую ўстанову — выконвайце правілы паводзін у сценах паліклінікі і выконвайце іх. Не забывайцеся, што бальніца — гэта тое месца, куды людзі прыходзяць за здароўем. Давайце ж будзем памяркоўнымі, добразычлівымі і ўзаемаветлівымі.
З пісьмом працавала
Ларыса МУКАМОЛАВА.
