Ала Бельская: Любую справу павінны рабіць прафесіяналы
Наша сустрэча з Алай Пятроўнай Бельскай адкладвалася некалькі разоў. Вельмі заняты на службе чалавек, начальнік аддзела арганізацыйна-кадравай работы райвыканкама з цяжкасцю выкраіла час для гутаркі з карэспандэнтам.
А субяседнікам аказалася вельмі цікавым. Пра ўсё, што датычылася яе работы, здаецца, каб была магчымасць, расказвала б бясконца і вельмі кампетэнтна. Ды і то, шаснаццаць гадоў працуе Ала Пятроўна ў арганізацыйна-кадравай сферы. Усе прамудрасці гэтай адказнай работы, як кажуць, ведае назубок. Хаця ў наш імклівы час даводзіцца шмат вучыцца прама на хаду, каб паспяваць за пераменамі ў палітычным жыцці і грамадстве краіны.
У час нашай сустрэчы з Алай Пятроўнай, якая адбывалася якраз у канцы рабочага дня, начальніка аддзела арганізацыйна-кадравай работы хвалявалі пытанні, звязаныя з рэзервам кадраў: згодна з Кадравым рэестрам старшыні райвыканкама, рыхтаваліся дакументы на конкурсную камісію.
У раёне ідзе старэнне кадраў, а таму назіраецца іх недахоп. Праграма «Кадры на 2010-2015 гады» прадугледжвае шэраг мерапрыемстваў па вырашэнні праблемы. Штогод на Сенненшчыну прыязджаюць 130-140 маладых спецыялістаў. Замацоўваюцца ж прыкладна толькі 67 %. Кантрольная лічба, да якой трэба імкнуцца, 80 %. Гэту работу аддзел праводзіць пад кіраўніцтвам і пільнай увагай старшыні райвыканкама Э.М.Герасіменкі, яго намесніка З.С.Фаміной, сумесна з аддзеламі па справах моладзі і адукацыі, упраўленнем сельскай гаспадаркі і харчавання, раённым камітэтам БРСМ і іншымі, гаворыць Ала Пятроўна. Створаны банк даных. Пастаянна вывучаецца патрэба раёна ў кадрах. Пастаўлена і рэалізуецца задача працаваць са сваёй, мясцовай, моладдзю, якая заканчвае вышэйшыя і сярэднія спецыяльныя навучальныя ўстановы. Сучасныя маладыя людзі, асабліва тыя, што едуць працаваць на вёску з гарадоў, разлічваюць на прымальныя бытавыя ўмовы і сацыяльна- культурны ўзровень жыцця. Па меры магчымасці ў раёне ім ідуць насустрач. «Упэўнена, што будучае — за моладдзю», — зазначае Бельская.
Наогул, работа з маладымі спецыялістамі, кіраўнікамі — адзін з 27 напрамкаў дзейнасці аддзела. А ў штаце толькі два чалавекі. Таму даводзіцца часта заседжвацца дапазна, афармляючы дакументы, рыхтуючы семінары, працуючы з уліковымі карткамі і г.д.
Мінулы год быў для аддзела арганізацыйна-кадравай работы асабліва напружаным і адказным. Выбары ў мясцовыя органы ўлады і кіраўніка дзяржавы — мерапрыемствы, якія запатрабавалі шмат падрыхтоўчай работы, магчыма, нябачнай для простага выбаршчыка, але вельмі важнай і карпатлівай. Новыя палажэнні па правядзенні выбарчай кампаніі патрабавалі асаблівай увагі і дакладнасці. Ролю аддзела Ала Пятроўна параўноўвае з роляй рухавіка ў аўтамабілі: калі бездакорна працуе матор, дык і машына рухаецца выдатна. Па арганізацыі і правядзенні выбараў раён не меў ні адной заўвагі. Значная заслуга ў гэтым і аддзела, якім кіруе А.П.Бельская.
Тыя, хто даўно знаёмы з Алай Пятроўнай, ведаюць: ідзе яна па жыцці як чалавек, які прывык любую работу выконваць з поўнай аддачай, імкнуцца да дасягнення найлепшага выніку. Працоўны шлях пачынала ў рэдакцыі раённай газеты, дзе адпрацавала 7 гадоў. Як добрасумленнага, ведаючага спецыяліста цанілі яе ў Шумілінскім РК ЛКСМБ, які ўзначальвала, і Сенненскім райкаме партыі, у дзіцячым садзе №1 нашага райцэнтра.
У садок партыйны работнік трапіла пасля сумна вядомых падзей 1991 года, так званага путчу — спробы здзейсніць у СССР дзяржаўны пераварот, у выніку якой Бельская засталася без работы.
На самой справе, прапаноў было шмат, але выбрала дзіцячы сад. Магчыма, ідэю паспрабаваць сябе ў зусім новай сферы дзейнасці «падказалі» гены маці, якая шмат гадоў была загадчыцай гэтага садка. Праз невялікі час Ала Пятроўна зразумела, што адукацыя журналіста і спецыяльнасць «савецкае і партыйнае будаўніцтва», якую набыла ў вышэйшай партыйнай школе, — гэта не зусім тое, што можа дапамагчы ў рабоце выхавальніцы. Зрабіла спробу паступіць у Віцебскі педагагічны інстытут на факультэт дашкольнага выхавання, але дакументы не прынялі: маўляў, не было яшчэ выпадку, каб пасля БДУ паступалі ў інстытут. Але Ала Пятроўна, адстойваючы свой пункт гледжання, што тонкую душу дзіцяці непрафесіяналізмам калечыць нельга, упарта працягвала спробы набыць спецыяльную адукацыю. І ўсё ж паступіла на факультэт перападрыхтоўкі і павышэння кваліфікацыі. Скончыла яго, атрымаўшы спецыяльнасць практычнага псіхолага.
Але так сталася, што яна не спатрэбілася. Ужо пасля першага года абучэння А.П.Бельскую запрасілі на работу ў Сенненскі райвыканкам. Калі пакідала дзіцячы сад, шкадавалі і бацькі, і выхавальнікі. «Ваша прызванне — быць педагогам», — гаварылі калегі.
Канешне, работа педагога даволі публічная, ёсць шмат магчымасцей праявіць сябе, дабіцца грамадскага прызнання. Знаходзячыся на дзяржаўнай службе, зарабіць папулярнасць больш складана. Ды і не імкнецца да гэтага Ала Пятроўна. Сваю, таксама важную для людзей, работу яна выконвае добрасумленна. І гэтага дастаткова, каб адчуваць задаволенасць ад зробленага. Калі ў рабоце цэніць прафесіяналізм, дык у адносінах паміж людзьмі — прыстойнасць, духоўнасць, вернасць.
Такое разуменне сэнсу жыцця выхавалі ў ёй бацькі, Ніна Сцяпанаўна і Пётр Васільевіч Бельскія, вядомыя і паважаныя ў раёне людзі. Яны прайшлі вайну і, напэўна, таму ўмелі бачыць сапраўдныя жыццёвыя вартасці, галоўным лічылі не матэрыяльныя каштоўнасці, а духоўнае багацце. Кожны на сваім месцы, Ніна Сцяпанаўна, працуючы загадчыцай дзіцячага садка, Пётр Васільевіч (аднаму з нямногіх у той час, яму было прысвоена ганаровае званне «Заслужаны работнік культуры») — рэдактарам раённай газеты, яны прыносілі карысць людзям. Сабралі вялікую дамашнюю бібліятэку. У вольны час, з удзячнасцю ўспамінаючы бацькоў, кнігамі з задавальненнем карыстаецца дачка. «Аддаю перавагу творам, напісаным мовай, дзе можна «смакаваць» кожную фразу», — гаворыць Ала Пятроўна. Разам з тым, любіць такія творы, як раман «Уліс» Джойса. Як і многія жанчыны, чытае часопісы, прызначаныя спецыяльна для цудоўнай паловы чалавецтва, і жаночыя дэтэктывы. Хаця, шчыра прызнаецца мая субяседніца, вольнага часу бывае няшмат.
І работа Алы Пятроўны Бельскай ацэнена па заслугах. Да шматлікіх грамат, якімі была ўзнагароджана раней, нядаўна далучыліся Ганаровая грамата Віцебскага абласнога выканаўчага камітэта і Ганаровая грамата Сенненскага раённага Савета дэпутатаў і Сенненскага раённага выканаўчага камітэта. Сапраўдным падарункам да юбілею, які адзначыла ў канцы студзеня, стала паездка ў сталіцу: у складзе дэлегацыі нашага раёна, узначальваў якую старшыня райвыканкама Э.М.Герасіменка, прысутнічала на інаўгурацыі Прэзідэнта. «Гэта было незвычайна ўрачыста,— успамінае Ала Пятроўна. — Уражвала сама абстаноўка, магчымасць быць разам з людзьмі, якіх раней бачыла толькі на экране тэлевізара. У зале прысутнічалі палітычныя дзеячы, прадстаўнікі выканаўчай улады, работнікі навукі і культуры. Прэзідэнт Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка даваў клятву на вернасць народу і краіне. Прысутных не пакідала адчуванне дачынення да агульнай вялікай справы, якую робім усе разам, каб наша дзяржава стала моцнай і квітнеючай, а жыццё людзей — заможным і шчаслівым».
Таццяна Буракова.
На здымку: начальнік аддзела арганізацыйна-кадравай работы Сенненскага райвыканкама
