Музычная душа і спартыўная закалка Вікторыі Ляхновіч
Яе музычная дзейнасць пачалася са школьнай пары, калі паспявала сумяшчаць заняткі ў сярэдняй і музычнай школах з трэніроўкамі па лёгкай атлетыцы ў Сенненскай СДЮШАР. Пасля 9 класа Віка здзейсніла сваю мэту, дасягнуць якую ёй дапамаглі яе талент, стараннасць і настойлівасць: яна паступіла ў Віцебскае музычнае вучылішча імя Салярцінскага (цяпер каледж) на спецыяльнасць «Музыказнаўства». Зараз Віка таксама студэнтка 2 курса толькі ўжо ВДУ імя П.М.Машэрава.
Пасля заканчэння каледжа па размеркаванні паехала «в родные пенаты», на малой радзіме ў Вікі засталіся малады чалавек і бацькі. Дарэчы, маці нашай гераіні, Вера Барысаўна Гарнак, закончыла тое ж музычнае вучылішча імя Салярцінскага толькі па класе цымбалаў і ўжо шмат гадоў працуе ў музычнай школе г.Сянно.
Выкладае дзяўчына нямала прадметаў: музычную літаратуру, музычную грамату, сальфеджыа, агульнае фартэпіяна, можа выкладаць вакал. Паспявае ездзіць і ў Багданаўскі філіял музычнай школы, дзе выкладае сальфеджыа.
Калі спытала ў Вікторыі пра вольны час, яна на некалькі хвілін задумалася. Насамрэч, пакуль прыйдзеш з працы, падрыхтуешся да наступных заняткаў — увесь вечар пройдзе.
— Я шмат вольнага часу аддаю Ральфу — гэта вельмі разумная нямецкая аўчарка, люблю з ёй гуляць.
Яшчэ Віка самастойна водзіць аўтамабіль. Вадзіцельскія правы, дарэчы, таксама па сваёй настойлівасці і стараннасці атрымала з першага разу.
Сёння Вікторыя Ляхновіч працуе ў складзе дружнага і таленавітага калектыву Дзіцячай школы мастацтваў г.Сянно, старанна вучыць маладое пакаленне музычным азам, спявае ў вакальным ансамблі «Мелодыка», што пры музычнай школе. Пра таких людзей звычайна гавораць «святло ў акенцы».
Ірына ГАРБАЧОВА.
P.S. Поўнасцю артыкул пра маладога спецыяліста можна прачытаць у “ГС” №45 за 9 червеня 2012 года.